کرسی آزاداندیشی این بار در اعتکاف دانشجویی:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اعتکاف دانشجویی همان طور که جنس معنویاتش متفاوت است، جنس محتوای رد و بدل شده در آن نیز متفاوت از بقیه مساجد است. به ابتکار قابل تقدیر نهاد رهبری استان خراسن شمالی، یکی از برنامه های مراسم معنوی اعتکاف دانشجویان استان، کرسی آزاداندیشی پیرامون خرید یا عدم خرید کالای ایرانی بود. این کرسی که سه موافق و سه مخالف خرید کالای ایرانی داشت با سخنان موافقین آغاز شد.
نفر اول با یاد آوری سخنان رهبری در حرم امام رضا در ابتدای سال 95 که فرمودند: دشمن می خواهد وانمود کند که ملت ایران بر سر یک دو راهی است که ناچارا باید یکی از این دو راه را انتخاب کند؛ یا با آمریکا کنار بیاید یا مشکلات و فشار های آمریکا را تحمل کنند. گفت:
اما راه سومی وجود دارد که آن اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی فقط در دوره تحریم ها نیست و برای همه دوره هاست یعنی اگر تحریم ها هم لغو شد، اقتصاد مقاومتی لازم است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه ظرفیت های خوبی از جمله منابع طبیعی و نخبگان، در کشور وجود دارد و ما می توانیم به استقلال کامل برسیم، ادامه داد:
نظم نوین جهانی که همان خواسته های آمریکاست؛ استقلال و آزادی ایران را نمی پذیرد و ما اگر بخواهیم استقلال خودمان را حفظ کنیم آنها کارهایی انجام می دهند که جلوی استقلال ما را بگیرد، که این با اقتصاد درون زا این موضوع حل می شود.
در ادامه میکروفون در اختیار یکی از مخالفین قرار گرفت، او گفت:
شما فرض کنید ما با درآمدی که داریم می خواهیم یک چیزی بخریم باید یک کیفیت مطلوبی داشته باشد؛ ما یک کالایی می خریم که کیفیت بیشتر و قیمت مناسبتری داشته باشد که اکثر کالاهای خارجی اینطور هستند.
نفر بعدی از مخالفان با تاکید مجدد بر روی مسئله کیفیت پایین و قیمت بالای کالای ایرانی گفت: اگر به طرف خرید کالاهای بی کیفیت ایرانی برویم چراغ سبزی خواهد بود برای کسانی که این محصولات را به فروش میرسانند و اطمینان پیدا خواهند کرد که کالایشان حتما به فروش میرسد.
نفر سوم که مخالف خرید کالای ایرانی بود بحث خودرو را وسط کشید و گفت: با پولی که برای یک خودرو بی کیفیت ایرانی می دهیم می توانیم در خارج از کشور یک خودرو مدرن و با کیفیت تر خریداری کرد.
مجددا میکروفون به طرف موافقان رفت و یکی دیگر از موافقان گفت :
برای پیشرفت به معنای واقعی، مسئله وحدت واقعا لازم است، وحدت به معنای همبستگی است که اگر بخواهیم به صورت عملی وحدت را مطرح کنیم، می شود حمایت از کالای ایرانی.
وی ادامه داد: اقتصاد مقاومتی دو رکن دارد؛ خرید کالای ایرانی و شرکت های دانش بنیان. این برای ما درد است که تولید کنندگان ایرانی جنس‌هایشان را با نماد خارجی به فروش می رسانند به این دلیل که مردم جنس خارجی را بهتر می خرند.
یک چیز را در نظر داشته باشید که مثلا دو کالا وجود دارای کیفیت یکسان وجود دارد که یکی ایرانی و دیگری خارجی؛ شما با خرید این کالای ایرانی لطفی به ایران نکردی، اگر کالا با کیفیت پایین ایرانی را خریدی به پیشرفت ایران کمک کرده اید.
نفر دیگری از موافقان گفت: نقد به خودروی ایرانی وارد است و باید دید ریشه آن در کدام رانت خواری است و باید آن را زد.
ناظر جلسه گفت: لطفا در این کرسی، بحث خودرو را وارد نکنید چون این صنعت فرق میکند و دولتی مانده است که به دلایل متعدد پیشرفت نکرده است.
او ادامه داد: دوستان می گویند پول زیاد می دهیم و جنس با کیفیت می خواهیم ولی شما در نظر داشته باشید که آیا پولی که می پردازید قیمت آن است یا هزینه‌های دیگری هم دارد؟ مثلا در بیکاری یکی از اعضای خانواده ایرانی نقشی ندارد؟ و فقط قیمت مالی آنرا در نظر می گیرید؟
نوبت به سئوال پرسیدن حضار رسید. یکی از حضار گفت: چرا شما اقتصاد مقاومتی را بر دوش مردم می گذارید؟ چرا از مدیران صحبت نمی کنید؟ مدیرانی که از مردم سوء استفاده می کنند و فقط به فکر پول هستند و این که این بار فقط روی دوش مردم است، اشتباه است.
یکی دیگر از حضار گفت: من سئوال ندارم و فقط نظرم را می گویم. لطف این نیست که فقط کالای ایرانی بخریم، این طور نیست؛ چون رهبری فرمودند: جلوگیری از وارداتی که اقتصاد ما را تضعیف می کند. اقتصاد مقاومتی، ریاضت اقتصادی نیست و نمی شود ما کاملا از جهان جدا باشیم.
نکته بعدی این است که هیچوقت در کشورهای دیگر، شخص اول کشور نمی گوید جنس کشور خودمان را بخرید و این موضوع را رهبری در ایران فرمودند که نشان از اهمیت بالای این موضوع است.
نفر بعدی مشکلات را گردن مسئولان انداخت و گفت: مشکل ما نظارت است، چرا باید فقط 5 درصد از کالاهای قاچاقی کشف شود و فقط 50 درصد از این کشف شده‌ها جریمه شوند؟
یکی دیگر از حضار هم مسئولان را مقصر دانست و گفت: اگر کیفیت کالای ایرانی بعد از انقلاب ،به مرور بهتر می شد ما به کالای ایرانی اعتماد می کردیم و به نظر من مشکل، عدم مدیریت درست است.
در ادامه، استاد کفاشیان در جواب صحبت های حضار گفت: همه مشکلات به مدیران برنمی گردد. این نقطه ضعف ها را قبول داریم؛ اما انصافا تا حالا چقدر به کالای ایرانی اعتراض کرده ایم؟ چقدر مطالبه گری کرده ایم؟ در حد صفر...
فرهنگ مصرف در ایران جا افتاده است، باید به کالای ایرانی بها داد؛ البته این بها دادن حدی دارد، نباید به اندازه خودروی ایرانی بها داد؛ فرهنگ مطالبه گری وجود ندارد، و باید بدانیم: مطالبه از پایین، اجرا از بالا را به دنبال دارد.
دوباره وقت صحبت موافقان و مخالفان رسید که ابتدا یکی از مخالفان گفت: حرف ما این نیست که کلا کالای خارجی بخریم، باید کالاهایی که تولید داخل را تضعیف می کنند وارد نشوند و در عوض، کالاهایی که ایجاد رقابت می کنند وارد شوند.
وقتی حرف اقتصاد مقاومتی می شود، دوستان فقط حمایت مردم را می گویند، کار اقتصادی و تولید داخل را کنار بگذاریم و فقط مردم سختی بکشند.
نفر بعدی گفت :دو مسئله وجود دارد: 1. مدیریت فرهنگی 2. مدیریت تخصصی. در این دو مدیریت مشکل داریم که مردم فقط تبلیغات ال جی و سامسونگ را از تلویزیون می بینند.
نفر بعدی خطاب به کفاشیان گفت: اگر در این بحث، خودرو را کنار بگذاریم پس شما هم جنگ را کنار بگذارید تا بحث برابری شود.
در ادامه، یکی از موافقان گفت: اقتصاد مقاومتی برای ما تببین نشده است، سیاست های آن را رهبری ابلاغ کردند؛اما برای ما درست تبیین نشده است.
بحث این است که باید از منافع کوتاه مدت خود بگذریم تا به منافع پایدار برسیم و این گذشت، فداکاری برای دیگران نیست، فداکاری برای خودمان است.
سال گذشته با خوابیدن 60 درصد از منابع تولید ما، مشخص شد که ما به طرف یک بازار مصرف گرا پیش میرویم.
یکی از مخالفین گفت: این که ما به منافع پایدار می رسیم درست نیست؛ چون در 37 سال گذشته برعکس این است. ما دو نوع سرمایه دار داریم؛ یا دولتی هستند یا در دولت نفوذ دارند. مدیران کارخانه ها، کارخانه می زنند، پولدار می شوند بعد هم فرار می کنند.
داور: پنج نفر از کسانی که از صنعت پولدار شده و فرار کرده اند مثال بزنید.
ما باید دولت را بسازیم، نه اینکه دولت مارا بسازد ؛ چون دولت تغییر می کند.
یکی از موافقان در جواب صحبت های بقیه می گوید: اول اینکه موضوع این جلسه مربوط به مردم است به همین دلیل فقط از مردم درخواست می شود، چون حضرت آقا فرموده اند: وظیفه مردم خرید کالای ایرانی است و حتی فتوا هم داده اند. مسئله دوم اینکه؛ هنوز در خرید کالای ایرانی هیچ حرکتی نکرده ایم و توقع بالا رفتن کیفیت را داریم، ما باید خرید کالای ایرانی را بر خودمان واجب بدانیم.
نفر بعدی گفت: برگردیم به زمان قاجار، زمانی که کشورهای دیگر در پیشرفت و علم در حال سبقت از یکدیگر بودند، شاهان مملکت ما دنبال عیاشی بودند و ما 200 سال از دنیا عقبیم. ما باید سر تولید ملی خون دل بخوریم، باید کمک کنیم.
نفر بعد مثالی متفاوت بیان کرد، او گفت: زایمان درد دارد؛ اما بعد از آن فایده ها و آثاری دارد که اصلا با درد آن قابل مقایسه نیست، اقتصاد کشور ما در حال حاضر همینطور است؛ اگر درد اقتصاد را تحمل کنیم آثار آن را در آینده لمس خواهیم کرد.
سه نفر مخالف هم حرفهایشان را جمع بندی کردند
نفر اول: به هر حال مسئولان باید به سمت یک هدف حرکت کنند و مردم با آنها همراه شوند.مشکل اقتصادی وجود دارد ولی باز هم باید اقتصاد مقاومتی تبیین شود و تنها راه حل اقتصاد مردم ، اقتصاد مقاومتی است.
نفر دوم: راه حل چیست؟ الگو. باید الگوی خوب انتخاب کنیم.مهم ترین بحث گرایش مردم به کالای خارجی، بحث تبلیغات آنهاست. ما ایرانی هستیم و باید در توجه به هم نوع، کوشا باشیم.
نفر سوم: ما مخالف کالای خارجی هستیم؛اما موافق کالای بی کیفیت ایرانی هم نیستیم،رهبری سیاست های اقتصاد مقاومتی را ابلاغ کردند؛اما باز هم دولت به دنبال برجام و... رفت.مسئولان با ما همگام نیستند.
مجددا نوبت به سئوالات حضار رسید
نفر اول گفت: دوستان حرف و عملشان یکی نیست، یک نفر از کسانی که موافق خرید کالای ایرانی است لباس هایش خارجی است؛ ما باید پیش از اینکه اقتصادمان درست شود، باید کالای ایرانی بخریم تا فرهنگمان درست شود.
نفر دوم با ابراز تعجب گفت: من در ابتدا تعجب کردم که این چه موضوعی است برای کرسی، خب مشخص است باید کالای ایرانی بخریم؛اما مخالفان را که دیدم متوجه شدم که برای همین چیزهایی که مثل روز روشن هست هم نیاز به بحث داریم.
ما رهبر داریم، رهبر وظیفه مردم را خرید کالای ایرانی گذاشته و وظیفه مسئولان راهم مشخص کرده است، ما باید تکلیف گرا باشیم و به وظیفه مان عمل کنیم.
یکی دیگر از حضار گفت: همه برندهای جهانی از صفر شروع کرده اند، ما باید کالای ایرانی بخریم تا بزرگ شوند، باید فرصت شکوفا شدن داشته باشند، تا وقتی ما نخریم، بزرگ نمی شوند.
در آخر جلسه هم استاد اسماعیل کفاشیان، ناظر و داور این جلسه، حرف های پایانی را بیان کردند:
شما که دانشجو هستید وظیفه شما، هدف گذاری برای کالای ایرانی است، برخی رشته های دانشگاهی ارتباط مستقیم با تولید دارد؛ چقدر درگیر تولید می شویم؟ اگر هدف شما تولید کالای خوب نیست پس چرا توقع کالای خوب دارید؟
ما باید فناوری را هرطور شده وارد کشور کنیم، منظور از کالای ایرانی فقط تولید از صفر تا صد آن نیست، حتی خرید اجناسی که در داخل مونتاژ می شوند هم بسیار خوب است.
مطلب بعدی این است که نهضت مطالبه گری راه بیاندازید، مدیران اقتصادی را دعوت کنید و سئوال کنید که چرا کیفیت را بالا نمی برید؟ در کنار اینها کار فرهنگی هم بسیار مهم است، کار فرهنگی از بالا به پایین نیست؛ بلکه از پایین به بالاست، ما نباید توقع فرهنگ سازی از طرف دولت را داشته باشیم باید از خودمان شروع کنیم،
مطالبه گری هم همینطور است، باید خودمان از مسئولین مطالبه کنیم.
ارسال نظرات